Rasé

Saking Wikipédia


Rasé
Klasifikasi ilmiah
Krajaan
Filum
Kelas
Bangsa
Familia
Subfamilia
Marga
Viverricula

Hodgson, 1838
Spésiés
V. malaccensis
Adan Binomial
Viverricula malaccensis
(Gmelin, 1788)
Agihan musang rase
(Gadang– positif ditemukan,
Barak– mungkin masih ada)
Sinonim

Viverra malaccensisGmelin, 1788[2]
Civetta indicaGeoffroy, 1803
Viverra rasseHorsfield, 1823

Rasé (Viverricula malaccensis) inggih punika wantah lubak. Beburon puniki malalar ring sajebag Asia kelod-kangin miwah asia delod. Buron puniki wantah satu-satunya angga marga Viverricula[3].

Ciri[uah | uah wit]

Rasé agengné sedeng, dawe tendas miwah awakné inggih punika 540–630 mm miwah dawe ikuhné 300–430 mm. Ikuh rasé mawarna poleng miwah wénten 6-9 bungkung sané mawarné selem miwah petak, naging tuktuk ikuné setata mawarné petak. Batisné bawak kirang langkung 85–100 mm. Abot rasé antara 2–4 kg[4].

Awetan rasé ring Taman Nasional Gunung Gedé Pangrango
Rase

Agihan[uah | uah wit]

Rasé malalar linggah minakadi ring India, Sri lanka, Myanmar, Thailand, Vietnam, Cina delod miwah tengah, Hong Kong, sebagian besar Laos, Kamboja, dan Aceh. Taler kauningang ring Nepal, Bhutan, Bangladesh, Semenanjung Malaya, Sumatra, Jawa dan Bali, nanging ten wénten kecek status kawéntenan rasé drika dewasené mangkin. Kawéntenan rasé ring Singapura mangkin ten sinah.[1] Rasé diintroduksi ke Madagaskar.[4][5]

Ekologi miwah Parilaksana[uah | uah wit]

Rasé idup ring sekancan soroh alas minakadi alas gugur, alas gadang, alas tiing, padang rumput, miwah sisin tukad[6][7][8]. Ia idung ring song-song tanah, ring sor watu, miwah ring betbetan. Rasé ngalih amah duk wengi utawi nokturnal, miwah majalan ring tanah utawi (terestrial). Rasé ngamah sekancan beburon alit minakadi bikul, paksi, lelipi, woh-wohan, akah, gumatat gumitit, miwah bangken beburon[4]. Diasapunapiné rasé taler ngamaling ubuh-ubuhan kramene[3]. Rasé lua memanakan pat utawi limang ukud[3]. Rasé mresidayang idup ngantos kutus utawi sia tiban[4].

Konservasi[uah | uah wit]

Rasé kaboros seantukan kaanggeh hama ternak, ia taler kaboros seantukan kaanggén lengis miik sané kawastanin dedes, jebat, atau kesturi[9]. Yadian asapunika rasé nenten kelang sawiréh genah idupné beragam, miwah ia nyidayang beradaptasi ring sawah miwah désa.

Pustaka[uah | uah wit]

  1. 1,0 1,1 Duckworth, J. W., Timmins, R. J. and Muddapa, D. (2008). "Viverricula indica". IUCN Red List of Threatened Species. versi2012.2. International Union for Conservation of Nature.CS1 maint: uses authors parameter (link) CS1 maint: ref=harv (link)
  2. Gmelin, J.F. 1788. Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, ... T. I(1): 92 (terjemahan Inggris)
  3. 3,0 3,1 3,2 Blanford, William Thomas (1888). The Fauna of British India : including Ceylon and Burma = Mammalia /. London :: Taylor and Francis,.CS1 maint: extra punctuation (link)
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Lekagul, B. & J. McNeely. 1988. Mammals of Thailand: 566-568. Association for the Conservation of Wildlife, Bangkok.
  5. Blanford, W.T. (1888-1891). The Fauna of British India including Ceylon and Burma-Mammalia: 100-101. Taylor and Francis, London.
  6. Duckworth, J. W. 1997. Small carnivores in Laos: a status review with notes on ecology, behaviour and conservation. Small Carnivore Conservation 16 Archived 2015-01-29 at the Wayback Machine: 1–21.
  7. Mudappa, D. 2002. Observations of small carnivores in the Kalakad-Mundanthurai Tiger Reserve, Western Ghats, India. Small Carnivore Conservation 27: 4–5.
  8. Su Su. 2005. Small carnivores and their threats in Hlawga Wildlife Park, Myanmar. Small Carnivore Conservation 33 Archived 2015-01-29 at the Wayback Machine: 6–13.
  9. Poerwadarminta, W.J.S. 1976. Kamus Besar Bahasa Indonésia. Balai Pustaka, Jakarta